INFERNAL LOVE - Nerede kalmıştık?

Therapy? ile en çok kavga ettiğim albüm budur dostlar! Çok pis kapışırız bu albümle, bir küser bir barışırız çünkü muazzam sorunlu bir albümdür. Çünkü, Troublegum sonrasında yine punk, metal, deneysel, pop tandanslı bir albüm beklerken karşımıza bu çıktı! Bir grubun 1 sene içerisinde muazzam bir sound değişikliği yapmış olması yadırganmayacak bir şey değil. Sonuçta Troublegum ile resmen metalcileri bile avuç içine almışken bu indie, post punk hatta yeri geldi mi hard rock etkili albüm niye? O yüzden de bazı dönemler inkar ederim bu albümü, dinlemem bile; bazı dönemler ise bütün gün başka bir şey dinlemem. Sanırım şu an o günlerin başındayım ki bu yazıyı yazmaya karar verdim.

(Parayla satılmayan bir Infernal Love promosu, değeri parayla pulla ölçülmez)

Şimdi biraz Quentin Tarantino'luk yapıp (Biraz önce Inglorious Basterds'ın en sevdiğim sahnelerini seyrettim, kusura bakmayın, hastasıyım Hans Landa'nın!) filmin başını kıçını biraz karıştırayım.

Troublegum albümünün büyük başarısı, grubun radio friendly şarkılar yapması, MTV'de kliplerin paso dönüyor olması plak firması A&M'i gazlar. Bu arada, hiç unutmuyorum sene 1991'di galiba, A&M Türkiye'de Topkapı Müzik ile anlaşmıştı, artık albümleri direkt burada da yayınlanacaktı, bir dergide reklam vermişler, kocaman A&M yazıyordu, Artık Türkiye'de falan yazıyordu ama altına da eklemişler: "A ve M diye okunur" Adamlar haklı bence, koskoca Götzen'in adını değiştirmiş millet, A&M'e neler yapardı kimbilir?

Neyse, A&M gelmiş gaza, bu adamlarda iş var diyip para musluklarını açmış. Real World'de kaydedin bu albümü demişler. Therapy?'ler de "ya bizim Chris'in Church stüdyoları var, orası daha güzel. hem daha ucuz" demişler ama firma real world diye kasınca "e peki" demişler. "Albüm fotoğraflarını Anton Corbijn çeksin, 10 sene sonra Ian Curtis'in hayatını anlatan film çekecek, siz de sebeplenirsiniz" demiş firma, bunlar da "ne lüzumu var o kadar masrafın? bizim Michael'in teyzeoğlu var, o çeksin" demişler. Kabul ettirememişler. Anton abi çekmiş bunları Barcelona sokaklarında. Bir de Belfast - Barcelona uçaklarını ekleyin, masrafa bak! Bunun benzeri daha bir sürü mevzu, bu albüm beklenenden daha maliyetli olmuş. Fakat satışları Troublegum ile neredeyse aynı olunca firma zarar etmiş, suçu da bizim gençlere atmışlar! Allah'ın sopası yok, böyle terbiyesizlik yapan firma 1998'de iflas etti. Etti de yine bizimkilerin kıçında patladı (bkz. Lonely, Cryin' Only) bu iflas!

Efendim, albümümüz grubun ilk dönem eserlerini andıran, sağı solu belli olmayan, nerede ineceği nerede duracağı anlaşılamayan, adamı sara nöbetine sokan Epilepsy ile başlıyor. Hep düşünürüm, şu şarkı Troublegum albümünde olsaydı, sanırım Death Metal gibi bir soundu olurdu. Ama bu albümde olunca anca My Bloody Valentine gibi gürültü çıkarabilmişler.

"Mutlu İnsanların Hikayesi Olmaz" Mutlu insan dediğin yaşar, takılır. Anlatmaya ihtiyaç duymaz. İlginç bir yaklaşım. Mutsuz mu oluyorum ben? Galiba :(

Albümden çıkan ilk single'dır kendileri. İlk dinlediğimde "destur bismillah! bu nasıl Therapy??" diye sormuştum kendime ki bir sonraki şarkıda "çüşşşşşşşşşş" demiştim.

Bu albümde şarkı aralarındaki müzik, ses, efekt gibi şeylerden sorumlu olan David Holmes'un hazırladığı bir piyano girişi ile başlayan şarkı o ana kadar T?'den dinlediğim en depresif şarkıydı. Çok da şekil sözleri vardr hani:

I thought of you tonight, through blank and starving eyes

In this one moment of clarity, blink the darkness in my eyes

Your lips like bruised vulva, your ass like Jesus feet

Worth kissing, give yourself to me

(Orijinali değil bu, Diane single'ı için yapılan akustik versiyonu)

Andy'nin Thomas Hardy'nin Jude The Obscure romanından etkilenerek yazdığı bu şarkı artık albümde yeteri gürültü olmayacağını kabullendiğimiz bir şarkı oluyor. Bu arada ilginçtir, bu albümden bir yıl sonra vizyona giren Jude filmi de bu romanın filmidir.

Demin ne demiştim A Moment Of Clarity için? "o ana kadar T?'den dinlediğim en depresif şarkı", niye en başa "o ana" diye bir ibare koydum? Zira, Bowels Of Love depresiflik konusunda A Moment'i dağa kaldırır, geri getirmez. Albümün en pis şarkısıdır. Yakaladı mı affetmez ayrıca bana göre Andy'nin yazdığı en güzel şiirdir. Şiir diyorum, çünkü bu şarkının sözleri bence normal bir şarkı sözü değil, bildiğin şiirdir.

Yeah, you took me, naive and ugly, into your festering heart

And you poured Eros' maggots down my throat, until I choked

There's nothing darker than love that's gone sour

Satan's spit, love that's gone sour

Yeah, you took me, naive and ugly, into your festering heart

And you rammed Eros' maggots down my throat, until I choked

There's nothing darker than love that's gone sour, Satan's spit

Nothing darker than love that's gone sour, Satan's spit

Out of the bowels of love

Hele şükür, bir punky şarkı! İşte sahalarımızda görmek istediğimiz Therapy?. En güzel yanı da kaymak gibi bir şarkıdır, akar gider, hiç yormaz adamı.

(Plak firman parayı yatırınca böyle maymunluklar da yapmak zorunda kalıyorsun)

Dürüst konuşacağım, 15 yıldır niye böyle bir şarkı yaptıklarını anlayabilmiş değilim! Hatta sözlerini ezbere bilmediğim sayılı T? şarkısından biri diyebilirim!

Troublegum turnesinde yazılmış bir şarkıdır bu Me vs. You. Andy yaratıcılıktan en uzak olduğu bir dönemde yazmış olmalı ki bu kadar kötü bir isim bulmuş! Hoş, Troublegum turnesinin son konserlerinde bu şarkıyı çalmışlar ama Andy şarkı ismini "New Song Fuck" olarak duyurmuş. O yüzden de Iron Man bootleg CD'sinde bu şekilde geçer bu şarkı. Sözleri de bence terkedilmiş bir aşığın kolayca aklına gelebilecek düzeyde:

I just came to get my things
I'm not drunk or anything
I saw a light on in your house
Undo the chain and let me in, I want to talk

Buna rağmen, derdini direkt anlatıyor oluşu çok etkileyicidir bence.

Troublegum albümünde olduğu gibi burada da son üç şarkıyı albümün genelinden uzak tutabiliriz! Ne var şu son 3 şarkı olayında, anlamadım gitti!

Bu videonun başındaki efektler albümde Diane'in başında yer almakta diyerek giriş yapalım. Tamamen dipte, tamamen karamsar, bir Feridun Düzağaç albümü kıvamında giden albümde bir anda bu coşkulu şarkıyı duyunca insan yönünü şaşırıyor.

I don't care where you're from, whatever planet you think you're on

'Cos you're my space cadet, I'll go anywhere with you, yeah

Maybe you're still lonely, but I love you, you're my best friend

We look like sister and brother, according to all our friends

WIZ tarafından çekilen çok fantastik bir klibe sahiptir, seyretmesi çok zevklidir. Klipte oynayan ablayı daha sonra Diane klibinde de görebiliriz. Bir de klipte Elvis figürü yer alıyor olması da Andy'nin Elvis takıntısına güzel bir gönderme olmuş. Kıpss!

Bu şarkı yüzünden çok kavga ettim. Hangi ortamda Therapy? hakkında konuşulsa "yaa onların Diane diye bi şarkısı var, çok güzel bi şarkı ya, çok romantik" falan diyen olanda yapıştırırım cevaplarımı:

1. Bu şarkı Therapy?'nin değil Hüsker Dü'nin şarkısı. Therapy? coverladı.

2. Bu şarkı romantik falan değil, Diane Edwards isimli bir garsonun Joseph Ture isimli şahıs tarafından öldürülüşünü anlatıyor. Kesmek, biçmek, tecavüz etmek falan var şarkı sözlerinde, nasıl romantik olsun?

Hey little girl, wanna go for a ride?
There's room and my wagon is parked right outside
We can cruise down Robert Street all night long
But I think I'll just rape you and kill you instead

Ne demiştim bu albüm için? Depresifin önde gideni, bir F.D. albümü gibi demiştim. Bütün albüm dipte derinde gezerken en son şarkıda Andy patlatıyor bombayı: Hatırlamam gereken bir şey var, tünelin ucunda ışık var! İşin ilginci Therapy?'nin ilk demosunun adı da 30 Seconds of Silence'tır! "I'm not Elvis but I'm alright" dizesi ile Andy'nin Elvis takıntısını görürüz yine. (Diğer örnekleri için T? konserlerinde Andy'nin "Thank you very much" diyişlerine ve Evil Elvis şarkısına bakabilirsiniz)

Bu albümde en sevdiğim şarkı olduğundan bir de akustik versiyonunu paylaşayım sizlerle:

Ve bu şekilde albüm biter, en son şarkıda "tünelin ucunda ışık var" dediğine göre geleceğe umutla bakarız di mi? Bakalım, Therapy?'nin umutla baktığı gelecekte neler olmuş. Çok uzak değil, Infernal Love sonrası olanlar:

- Andy'nin uyuşturucu kullanımı onu artık sıkıntıya sokmaktadır, o yüzden tedaviye başlar.

- Grup Nurse albümünden beri yollardadır. (Troublegum albümü Nurse turnesi sonrası tatil zamanında kaydedilmiştir. Fyfe ve Michael davul - bas kayıtlarını iki günde yapıp kaçmıştır, geri kalan kayıtlarda gruptan sadece Andy vardır) Infernal Love çıktıktan sonra da grup turlara, festivallere devam etmektedir. Albümün çıktığı Haziran 1995'ten 6 ay gibi kısa bir süre sonra 1996 Ocak ayının başlarında Andy'nin telefonu çalar, arayan Fyfe'tır ve haberler iyi değildir. Therapy? soundunun en büyük sorumlularından, deli davulcu Fyfe Ewing artık gruba devam edemeyeceğini söyler ve istifa eder!

Bu kaos sırasında iyi inyetli ama özelliksiz bir davulcu olan Graham Hopkins girer gruba turneler, konserler devam eder (hatta 1997 Ekim'inde beylerimiz Ankara ve İstanbul'a da teşrif ederler) ve bir sonraki albüm anca 1998'de çıkar.

(1997 yılından güzel bir hatıra)

Belki de bu uğursuzluğu yüzünden bir küsüp bir barışıyorum bu albümle. Ama diyeceğim şudur ki, evet şu an Therapy?'de Neil Cooper diye çok iyi bir davulcu var ama ben Fyfe Ewing'i istiyorum. Nokta!